اهمیت صنعت غذا و نوشیدنی از دیر باز بر کسی پوشیده نیست. به طوری که می توان گفت در چند دهه اخیر صنعت غذا و نوشیدنی با ورود به سومین صنعت پولساز دنیا، یعنی صنعت گردشگری بخوبی توانسته جایگاه بسیار خوبی را در بین سایر صنایع زیر مجموعه گردشگری بدست آورد و امروزه به تعبیری عامیانه از سوی متخصصان و فعالان می توان از گاسترونومی با عنوان گردشگری غذا یاد نمود.
به معنی علم و فرهنگ تهیه، تولید و مصرف غذا میباشد. گاسترونومی از اصلی ترین علوم می باشد که ارتباط بین غذا و فرهنگ را مورد بررسی قرار میدهد. گاسترونومی را می توان بخش مهمی از جذابیت یک فرهنگ برای تمامی توریست ها دانست.
خوراکشناسی ( انگلیسی : Gastronomy) دانش شناخت آشپزی و فرهنگ با تمرکز بر روی خوراک میباشد. به شخصی که در این مبحث متخصص است، خوراکشناس میگویند.
واژه gastronomy از کلمه یونانی γαστήρ به معنای شکم اخذ شدهاست. خوراکشناسی در کل شامل کشف، مزهشناسی، آزمایش، تحقیق، درک و تشریح در خصوص تهیه غذا و تشخیص کیفی خوراک و تغذیه انسان است.
کلمه “gastronomy” با ادغام کلمات یونانی “gaster” (معده) و “nomas” (قانون) شکل گرفت.
با این حال ، تفسیر آنچه که نشان می دهد و فراتر از معنای لغوی آن را پوشش می دهد ، به جای معنای فرهنگ لغت فقط مفیدتر و مهم تر است (Altinel, 2014).
اگرچه “گاسترونومی ” به عنوان هنر خوردن و آشامیدن در بسیاری از منابع تعریف شده است.
اما در واقع این شاخه ای از هنر و علم است که ارتباط مستقیمی با شیمی، ادبیات، زیست شناسی، زمین شناسی، تاریخ، موسیقی، فلسفه، روانشناسی، جامعه شناسی، پزشکی، تغذیه و کشاورزی (Kivela & Crotts, 2006). از آن جا که موضوع مربوط به خوردن و آشامیدن است.
این موارد شامل علوم تغذیه ای، حس چشایی و فیزیولوژیک آن، تولید شراب، عملکرد عناصر غذایی در بدن انسان، تعیین کیفیت در انتخاب مواد غذایی و توسعه فرایندهای تولید مطابق با بهداشت است.
و هنجارهای بهداشتی برای جلوگیری از خاموش شدن مواد غذایی از نظر جسمی، شیمیایی و بیولوژیکی(Shenoy, 2005). هدف از غذا خوردن حفظ سلامتی انسان با بهترین تغذیه ممکن و اطمینان از لذت بردن از زندگی و غذا خوردن است. مواد غذایی و نوشیدنی هایی که در محیط های بهداشتی تولید می شوند و به گونه ای آماده می شوند که به لذت کام و بینایی می پردازند نیز از دیگر مباحث مربوط به علم غذا هستند.
جهانگردی در دنیای امروز یکی از مهمترین بخشهای اقتصادی و فعالیتهای گذران اوقات فراغت است.
و این واقعیت که از نظر اقتصادی تأثیر چند برابری دارد و می تواند باعث فعال شدن مستقیم و غیرمستقیم در بسیاری از زیرمجموعه ها شود.
آن را به یک وسیله ایده آل برای توسعه تبدیل می کند (Cagli, 2012).
جهانگردی که نقشی محرک در توسعه جوامع دارد، منبع درآمد افراد ارائه دهنده خدمات است زیرا مردم هنگام سفر برای تأمین نیازهای خود هزینه می کنند.
با افزایش نیازهای مردم ، تولید و ارائه کالاها و خدمات بیشتر و بیشتر ، که تولید ، سرمایه گذاری و درآمد را در جوامع افزایش می دهد ، افزایش می یابد.
جهانگردی بر برقراری روابط با ملت ها ، مردم و ملت ها تأثیر می گذارد و همچنین پدیده های فرهنگ، میراث، اقتصاد و محیط را ادغام می کند. ب
نابراین، جهت دهی به توسعه و هماهنگی و کنترل آن از موضوعات بسیار اساسی هستند.
اگرچه اصطلاحات مختلفی از جمله “گردشگری آشپزی”، “گردشگری غذا”، “گردشگری گاسترو ، “گردشگری نوشیدنی”، “گردشگری غذا” و… در ادبیات برای تعریف آن استفاده می شود.
اصطلاح گسترده ای استکه ” گردشگری “به عنوان” دنبال کردن تجربه بی نظیر خوردن و آشامیدن “تعریف شده است.
گردشگری غذا ، که به طور کلی به اصالت یک غذا و بومی بودن آن در یک مکان، یک منطقه یا یک کشور اشاره دارد ، مناطق اصلی غذاهای بومی و گردشگری شراب را پوشش می دهد.
در این جشواره ها گردشگران(خارجی یا داخلی) ضمن آشنایی با انواع خوارک و نوشیدنی که در ظرف های کوچک توسط برگزار کننده تهیه و سرو می گردد آشنا شده به فرهنگ و سبک زندگی ملیت شرکت کننده ها پی می برند و قطعاً برایشان جالب خواهد بود.
همانطور که در بالا نیز اشاره کردیم که این جشنواره که برای شناساندن و ترویج فرهنگ یک قوم، یک شهر یا یک کشور از طریق برگزاری فستیوال (جشنواره) های متعدد که هرساله در سراسر دنیا به شکل های گوناگون پخش می شود و هر فستیوال(جشنواره) با علم آشنایی گردشگران با فرهنگ عامه جامعه میزبان برگزار می گردد. لذا برای اولین بار این جشنواره در نمایشگاه شهر آفتاب توسط شرکت مبادلات نوین هزاره سوم که با همکاری نمایشگاه بین المللی در سال۱۳۹۸ برگزار شده است.
صادق ثقفی اصل
۲۱مهر۱۴۰۱